Το άρθρο 134 Επίλυση διαφοράς μεταξύ επιχειρήσεων (άρθρο 26 της Οδηγίας (ΕΕ) 2018/1972) του Ν.4727/2020 επαναλαμβάνει κατ’ ουσία το άρθρο 34 του Ν.4070/2012, ήδη καταργηθέν από 23/09/2020,και ορίζει:
«1. Σε περίπτωση διαφοράς που προκύπτει σε σχέση με υφιστάμενες υποχρεώσεις που απορρέουν από τον παρόντα νόμο μεταξύ παρόχων δικτύων ή υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών στην Ελληνική Επικράτεια, ή μεταξύ των επιχειρήσεων αυτών και άλλων επιχειρήσεων σε αυτήν που επωφελούνται από τις υποχρεώσεις πρόσβασης ή διασύνδεσης ή μεταξύ παρόχων δικτύων ή υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών στην Ελληνική Επικράτεια και παρόχων συναφών ευκολιών, η ΕΕΤΤ επιλαμβάνεται της διαφοράς, κατόπιν αιτήματος ενός από τα μέρη. Η ΕΕΤΤ με την επιφύλαξη της παρ. 2, εκδίδει το ταχύτερο δυνατόν και πάντως εντός τεσσάρων (4) μηνών από την υποβολή του σχετικού αιτήματος, εκτός από εξαιρετικές περιπτώσεις, δεσμευτική για τα μέρη απόφαση για την επίλυσή της. Όλα τα μέρη τα οποία εμπλέκονται άμεσα στη διαφορά οφείλουν να συνεργάζονται με την ΕΕΤΤ προς τον σκοπό της ταχείας κι αποτελεσματικής επίλυσής της.
2. Η ΕΕΤΤ μπορεί να αρνείται την επίλυση διαφοράς εάν υπάρχουν άλλοι μηχανισμοί, συμπεριλαμβανομένης της διαμεσολάβησης, οι οποίοι, κατά την κρίση της ΕΕΤΤ, θα μπορούσαν να συμβάλλουν καλύτερα στην έγκαιρη επίλυσή της, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 111. Στην περίπτωση αυτή, η ΕΕΤΤ ενημερώνει το συντομότερο δυνατό τα ενδιαφερόμενα μέρη για την απόφασή της αυτή, εκθέτοντας και τους λόγους που οδήγησαν στη λήψη της. Αν η διαφορά δεν έχει επιλυθεί μετά την παρέλευση τεσσάρων (4) μηνών από την υποβολή του αιτήματος στην ΕΕΤΤ και το αιτούν μέρος κατά το διάστημα αυτό δεν έχει προσφύγει σχετικώς σε δικαστήριο, η ΕΕΤΤ επιλαμβάνεται της διαφοράς κατόπιν αιτήματος ενός από τα μέρη και εκδίδει δεσμευτική απόφαση εντός προθεσμίας τεσσάρων (4) μηνών.
3. Κατά την επίλυση μιας διαφοράς, η ΕΕΤΤ λαμβάνει αποφάσεις που αποσκοπούν στην επίτευξη των στόχων τους οποίους θέτει το άρθρο 111. Οι υποχρεώσεις που μπορεί να επιβάλει η ΕΕΤΤ σε μια επιχείρηση, στο πλαίσιο της επίλυσης διαφοράς, συμμορφώνονται με το παρόν Μέρος.
4. Η σχετική απόφαση της ΕΕΤΤ είναι αιτιολογημένη, κοινοποιείται στα εμπλεκόμενα μέρη από την ΕΕΤΤ και τηρουμένου του επιχειρηματικού απορρήτου, δημοσιεύεται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Μέρους. Η διαδικασία επίλυσης διαφοράς, καθώς και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια ρυθμίζεται στον Κανονισμό Ακροάσεων της ΕΕΤΤ
5. Η διαδικασία που προβλέπεται στο παρόν άρθρο δεν στερεί από κανένα μέρος τη δυνατότητα να προβεί σε καταγγελία ότι άλλος πάροχος παραβιάζει διατάξεις του παρόντος ή του Ν.3959/2011 (Α΄ 93) ή να ζητά τη λήψη εκτάκτων προσωρινών μέτρων ενώπιον της ΕΕΤΤ σύμφωνα με την παρ. 6 του άρθρου 138 ή και να προσφύγει ενώπιον των αρμόδιων δικαστηρίων.»
Στο Άρθρο 9 του Ν.4463/2017 περί αρμοδίων οργάνων, σε συνδυασμό με το άρθρο 2 περίπτωση ιστ) του ως άνω Νόμου, ως Εθνικό Όργανο Επίλυσης Διαφορών ορίζεται η ΕΕΤΤ:
«1. […]Σε περίπτωση μη επίτευξης συμφωνίας, για αιτήματα επίλυσης διαφορών που προκύπτουν από τις διατάξεις του παρόντος νόμου, ως Εθνικό Όργανο Επίλυσης Διαφορών με τα καθήκοντα που αναφέρονται στα άρθρα του παρόντος νόμου ορίζεται η Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (ΕΕΤΤ). […]»