Ως αντιανταγωνιστικές πρακτικές, ορίζονται διάφορες μορφές συνεργασίας μεταξύ επιχειρήσεων, ήτοι συμπράξεις, συμφωνίες, αποφάσεις ενώσεων επιχειρήσεων ή/και εναρμονισμένες πρακτικές, οι οποίες έχουν ως αντικείμενο ή αποτέλεσμα την παρεμπόδιση, τον περιορισμό ή τη νόθευση του ανταγωνισμού, εντός της αγοράς ή δύναται να επηρεάσουν το εμπόριο μεταξύ κρατών μελών. Τέτοιες συμφωνίες μπορεί ενδεικτικά να στοχεύουν στον καθορισμό τιμών ή όρων διανομής, ενώ όμοια αντιανταγωνιστικά αποτελέσματα ενδέχεται να δημιουργήσουν και οι πρακτικές των επιχειρήσεων που κατέχουν δεσπόζουσα θέση σε μια αγορά/αγορές, αφού λόγω της ισχυρής αυτής θέσης τους, έχουν τη δυνατότητα να συμπεριφέρονται ανεξάρτητα από τους υπόλοιπους ανταγωνιστές τους, και συνεπώς να επηρεάζουν και να καθορίζουν τις συνθήκες της αγοράς/των διαφόρων αγορών.
1 Ο Νόμος 4727/184/Α/23-09-2020 αντικατέστησε το Νόμο 4070/2012, ο οποίος εξακολουθεί να ισχύει με την εξαίρεση των διατάξεων που τροποποιήθηκαν/καταργήθηκαν και περιγράφονται αναλυτικά στο άρθρο 231 του Ν.4727/2020. Εντούτοις, η αρμοδιότητά της ΕΕΤΤ στην εφαρμογή των διατάξεων του Δικαίου του Ανταγωνισμού στις αγορές της αποκλειστικής αρμοδιότητας, ήτοι των ηλεκτρονικών επικοινωνιών και ταχυδρομικών υπηρεσιών εξακολουθεί να ισχύει. Το άρθρο 14 του Ν.4070/2012 εξακολουθεί να ισχύει ως έχει.
