Όταν πραγματοποιείται Συγκέντρωση, δύο ή περισσότερες ανεξάρτητες επιχειρήσεις συγχωνεύονται σε μια νέα επιχείρηση και παύουν να υφίστανται ως χωριστές νομικές οντότητες. “Συγκέντρωση” μπορεί επίσης να υπάρξει όταν μια επιχείρηση απορροφάται από άλλη, η οποία διατηρεί την νομική της ταυτότητα, ενώ η πρώτη παύει να υφίσταται ως χωριστή νομική οντότητα. “Συγκέντρωση”, μπορεί επίσης να υπάρχει στις περιπτώσεις κατά τις οποίες, χωρίς συγχώνευση από νομική άποψη, ο συνδυασμός των δραστηριοτήτων προηγουμένως ανεξάρτητων επιχειρήσεων, καταλήγει στη δημιουργία μιας ενιαίας οικονομικής μονάδας.
Αναφορικά με τη διαδικασία εξέτασης των συγκεντρώσεων, και σε αντιδιαστολή με την διαδικασία που ισχύει στην αντιμονοπωλιακή νομοθεσία, όπου η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συνεργάζεται με τις εθνικές αρχές ανταγωνισμού για την εφαρμογή της ενωσιακής νομοθεσίας (Κανονισμός 1/2003), στην περίπτωση της διαδικασίας εξέτασης συγκεντρώσεων, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα κράτη μέλη δεν έχουν συντρέχουσα δικαιοδοσία στην εξέταση συγκεντρώσεων, αφού ο Κανονισμός (ΕΚ) 139/2004 (παραπομπή) καθιερώνει σαφή διαχωρισμό αρμοδιοτήτων για τις συγκεντρώσεις που έχουν διακοινοτική διάσταση, η οποία καθορίζεται από τον κύκλο εργασιών των συμμετεχόντων επιχειρήσεων στη συγκέντρωση. Κατά τον τρόπο αυτό, οι συγκεντρώσεις με κοινοτική διάσταση υπόκεινται στον αποκλειστικό έλεγχο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ενώ αντιθέτως αυτές που δεν πληρούν τις προβλεπόμενες προϋποθέσεις για τους κύκλους εργασιών, σύμφωνα με τις διατάξεις του Κανονισμού 139/2004, εξετάζονται από τα κράτη μέλη και τις εθνικές αρχές ανταγωνισμού τους, σύμφωνα με τις προβλεπόμενες διατάξεις της εθνικής νομοθεσίας (διαδικασία προηγούμενης γνωστοποίησης συγκέντρωσης, κ.λπ.).
